Сура: Muhammad
Аят 47/4

فَإِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّىٰ إِذَا أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاءً حَتَّىٰ تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ذَٰلِكَ وَلَوْ يَشَاءُ اللَّهُ لَانتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَٰكِن لِّيَبْلُوَ بَعْضَكُم بِبَعْضٍ وَالَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَن يُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ

Шу боис, бундай кофирлар билан тўқнашиб, бўйинларини эзиб, ғолиб бўлганингизда, боғларни маҳкам боғланг. Кейин эвазсиз ёки бирор фидя эвазига озод қилинг. То уруш ўз оғирлигини ташлагунича, ана шундай. Аллоҳ истаса, улардан интиқом оларди, лекин сизларни бир-бирингиз билан имтиҳон қилади. Аллоҳ Ўз йўлида урушилган/ўлдирилганларнинг амалларини асло зое қилмайди,

Tafsir