Сура: Muhammad
Аят 47/20

وَيَقُولُ الَّذِينَ آمَنُوا لَوْلَا نُزِّلَتْ سُورَةٌ فَإِذَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ مُّحْكَمَةٌ وَذُكِرَ فِيهَا الْقِتَالُ رَأَيْتَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ يَنظُرُونَ إِلَيْكَ نَظَرَ الْمَغْشِيِّ عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَأَوْلَىٰ لَهُمْ

Муминлар дейди: “Бир сура нозил қилинса эди”. Қачонки ҳукми очиқ бир сура нозил қилиниб, унда жанг қилиш зикр этилса, дилларида хасталик бўлганларни кўрасан: бамисоли ўлимдан мазаси қочган кимсадек қараб туради сенга. Уларга аслида яқинроқ бўлган иш —

Tafsir