Сура: Muhammad
Аят 47/15

مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِّن لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ وَأَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى وَلَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَسُقُوا مَاءً حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُمْ

Тақво эгаларига ваъда қилинган жаннатнинг мисоли — унда айнимайдиган сувли анҳорлар, таъми ўзгармайдиган сутли анҳорлар, ичувчиларга лаззатбаҳш шаробли анҳорлар, соф асалли анҳорлар, улар учун ҳар турдаги мевалар бор. Шу билан бирга яна Роббидан бўлмиш кечирим ҳам бор! Ана шулар билан абадий оташда қолган, ичакларини парчалаб кесадиган қайноқ сув ичирилганлар бирдек бўладими?

Tafsir