سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ

Биз уларга атрофларида ҳам, ўз ичларида ҳам оятларимизни/ишоратларимизни кўрсатамиз, токи уларга бунинг ҳаққ экани аён бўлсин. Раббинг барча нарсага гувоҳ экани кифоя эмасми?