إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنتُمْ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا فَأُولَٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءَتْ مَصِيرًا

Ўзларига жабр/ноҳақлик қилганларнинг жонини олаётиб, малаклар деди: “Сиз қайда эдингиз?” Улар дедилар: “Ер юзида заиф ва чорасиз қолган эдик”. Дедилар: “Аллоҳнинг Ери кенг эмасмиди, унда ҳижрат қилмадингизми?!” Ана ўшаларнинг жойи жаҳаннамда, қандай ҳам ёмон қайтиш жойи бу!