إِذْ دَخَلُوا عَلَىٰ دَاوُودَ فَفَزِعَ مِنْهُمْ قَالُوا لَا تَخَفْ خَصْمَانِ بَغَىٰ بَعْضُنَا عَلَىٰ بَعْضٍ فَاحْكُم بَيْنَنَا بِالْحَقِّ وَلَا تُشْطِطْ وَاهْدِنَا إِلَىٰ سَوَاءِ الصِّرَاطِ

Довуднинг ёнига келдилар, Довуд улардан хайиқди: “Қўрқма, биз икки даъвогармиз. Биримиз бошқамизнинг ҳаққини поймол этди. Сен орамизда ким ҳақ-ким ноҳақ, ҳақ ила ҳукм қилгин. Бизни бу ишда тўғри йўлга йўллагин”.