مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَادًا لِّي مِن دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِن كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِمَا كُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كُنتُمْ تَدْرُسُونَ

Ҳеч бир башар, Аллоҳдан унга Китоб, Ҳукм/Ҳикмат ва Набийлик берилганидан кейин одамларга қарата: “Аллоҳдан бошқа менга ҳам қуллик/хизмат қилинг”, дейиши мумкин эмас; балки фақат шундай дейди: “Ўргатганингиз Китоб ва ундан ўрганганларингиз ила Раббонийлар/ўзини ёлғиз Раббига холис қилган қуллари бўлинг!”