الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ

Улар турганда ҳам, ўтирганда, ёнбошлаганда ҳам Аллоҳни ёд этадилар, Осмонлару-Ернинг яратилиши ҳақида тафаккур қиладилар: “Эй Раббимиз, Сен буларни беҳудага яратган эмассан, Сен беҳуда яратишдан Пок ва Олийсан, бизни Олов Азобидан сақлагин!”