Сура: Ali 'Imran
Аят 3/112

ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِّنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِّنَ النَّاسِ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ الْأَنبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوا وَّكَانُوا يَعْتَدُونَ

Аллоҳдан ва одамлардан бўлмиш арқонни/аҳдни тутганларидан ташқари, қаерда бўлмасинлар, зиллат тамғаси урилади уларга. Улар Аллоҳнинг ғазабига дучор бўлдилар ва устларига мискинлик тамғаси урилди. Ана шундай, зеро улар Аллоҳнинг оятларига кофир бўлишарди, ва набийларни ноҳақ қатл этишарди. Ана шундай, зеро улар осий ва ҳаддидан ошганлар эди.

Tafsir