فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ يَحْيَىٰ وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كَانُوا يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَيَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ

Биз ундан қабул айладик, унга Яҳёни бердик. Жуфтини ҳам унинг учун ислоҳ қилдик. Ҳақиқатан, улар яхши ишларга ошиқувчилар эди, Бизга қўрқув ва умид ила дуо қилувчи ва Бизни ҳурмат қилувчилар/кўрмай туриб қўрқувчилар эди.