أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَاجَّ إِبْرَاهِيمَ فِي رَبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا أُحْيِي وَأُمِيتُ قَالَ إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ اللَّهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ

Аллоҳ мулк/ҳукмдорлик насиб этгани боис, Рабби ҳақда Иброҳим билан тортишганни кўрмадингми? Мана Иброҳим деди: “Менинг Раббим, ҳаёт ва ўлим беради”. У деди: “Мен ҳам ҳаёт ва ўлим бераман”. Иброҳим деди: “Аллоҳ Қуёшни машриқдан чиқаради, қани сен Мағрибдан чиқар”. Шунда кофир довдираб қолди. Аллоҳ золимларга йўл кўрсатмайди.