وَدَخَلَ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَيَانِ قَالَ أَحَدُهُمَا إِنِّي أَرَانِي أَعْصِرُ خَمْرًا وَقَالَ الْآخَرُ إِنِّي أَرَانِي أَحْمِلُ فَوْقَ رَأْسِي خُبْزًا تَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْهُ نَبِّئْنَا بِتَأْوِيلِهِ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ

У билан бирга зиндонга яна икки йигит кирди. Улардан бири деди: “Мен шароб сиқаётганимни кўряпман”; бошқаси деди: “Мен бошимда нон кўтариб кетаётганимни кўряпман, ундан қушлар еяпти. Бунинг таъвилини айтиб бер бизга. Сени кўраяпмиз, яхшилик қилувчи/яхши таъвил қилувчи одам экансан”.