وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هَٰذَا أَوْ بَدِّلْهُ قُلْ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِن تِلْقَاءِ نَفْسِي إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ

Уларга очиқ баён этилган оятларимиз ўқилганида, Бизга рўбарў бўлишдан ноумид бўлганлар деди: “Бундан бошқа Қуръон келтир, ёки уни ўзгартир”. Сен айт: “Мен уни ўз тарафимдан ўзгартиришим мумкин эмас. Мен фақат ўзимга қилинган ваҳйга эргашаман. Агар Раббимга осий бўлсам, Улуғ Кундаги Азобдан қўрқаман”.